Ik neem je mee terug in de tijd naar 2012. In de zomer van 2012 is mijn vrouw zwanger en wij verwachten ons eerste kindje in Maart 2013. Jong ouderschap brengt voordelen met zich mee is mijn gedachte. Ik ben inmiddels controle leider bij EY en 5 jaar werkzaam in dit prachtige beroep. Heel frequent krijg ik nieuwe mogelijkheden en kansen mijzelf verder te ontwikkelen, deze grijp ik dan ook aan. Naast mijn ontwikkeling bij EY ben ik bezig met de post-master aan Nyenrode. Hier hoop ik mijn mondeling examen in Juni 2013 af te ronden. Dus in het eerste half jaar 2013 heb ik: busy season, word ik (gelukkig) vader én wil ik mijn theoretische studie afronden.

In het najaar van 2012 zijn wij het gelukkige babynieuws gaan vertellen aan mijn ouders, familie, vrienden en collega’s van EY. Bij de partners van mijn klanten heb ik kenbaar gemaakt dat ik samen met mijn vrouw onze dochter wil opvoeden en ik zoekende ben naar de mogelijkheden die er bestaan om dit te bewerkstelligen binnen mijn werkuren/dagen. Er is voldoende support vanuit EY en er zijn mogelijkheden genoeg om het ouderschap voor mij te faciliteren, maar wat werkt voor mij? Wil ik 1 dag in de week verlof, mijn verlof in 1x opnemen voor 4 maanden of wil ik halve dagen werken? Ik besluit om dit rustig aan te kijken en in de zomer van 2013 te zien wat mij zou passen. Voor nu betekent dit eerst weer aan de slag met busy season en hard studeren voor mijn examens.

In Januari 2013 was het erg druk: het waren lange dagen werken. Vroeg opstaan, laat naar bed en in de weekenden nog de laatste dingen documenteren. Het was inmiddels het derde weekend in Januari en op de zondag hadden we een radio mee naar het werk om naar Ajax – Feyenoord te luisteren op de achtergrond (Viktor Fischer was met twee doelpunten de grote man bij Ajax, dat waren nog eens tijden). Ik zie dat mijn telefoon gaat: het is mijn vrouw. Het schiet door mijn hoofd: komen er nu al weeën? We hebben een kort gesprek: “Ben je nog op kantoor? Kan je alsjeblieft naar huis komen?”

Mijn vrouw wilde mij thuis hebben, wat tijd met elkaar doorbrengen én uiteraard nog wat dingen bespreken voor de baby kamer.

Ik heb mijzelf letterlijk in de spiegel bekeken en de vraag gesteld: als je straks vader bent, wil je dan ook dit soort lange dagen maken én in de weekenden werken? Dit moment is voor mij een life-changing event geweest. Hoe ga ik mijn dochter samen opvoeden met mijn vrouw als ik alleen maar op kantoor aan het werk ben? Het beeld dat ik thuis op zondag het vlees kom aansnijden is niet het beeld dat ik voor ogen heb.

Hier opvolgend ben ik werkzaamheden, activiteiten en prioriteiten anders gaan inrichten door middel van 3 punten.

Je kan niet alles tegelijk 

Op je werk (of carrière), studie en privé leven kun je niet op alle vlakken excelleren. Ik maakte keuzes op het werk om tijdelijk geen extra opdrachten of klanten op te pakken en wel te doen wat ik moet doen. ik laat niet klanten/werk uit handen vallen, maar ik neem niet meer hooi op mijn vork. Ik had inmiddels genoeg ervaring om in te schatten hoeveel tijd werkzaamheden mij kosten door de periode heen. Hierdoor creëerde ik meer tijd voor de focus op mijn studie én om privé één en ander in te regelen.

Vraag om hulp 

Het was een stukje trots van mijzelf. Als een partner iets vraagt om te doen, wil je laten zien wat je kan en natuurlijk ga je het verzoek oppakken. Echter door op  alle verzoeken ‘ja’ te zeggen krijg ik ook meer werk te verrichten. Ik ben bewuster stil gaan staan bij de verzoeken; wat ga ik wel doen en wat (liever) niet. Hierdoor maakte ik bewuster keuzes (korte en lange termijn), maar vroeg ik ook tijdig om hulp.

Ouderschap en werken

Verschillende vragen gingen door mijn hoofd heen; ouderschapverlof, welke dag of dagdeel wil ik verlof, etc. Ik was op zoek naar de gouden checklist om de beste vader te worden. Ik heb veel oriëntatie gesprekken gevoerd met jonge ouders: hoe doen zij het? Samengevat was het advies: begin ergens en doe het gewoon. Daarna kan je evalueren of het een goede keuze is of dat je het wil aanpassen. Mijn idee was om op de vrijdag thuis te werken/blijven. Dit is een relatief rustige dag omdat veel teamleden die ik begeleid studie hebben op vrijdag. Ik merkte ook dat mijn dochter 2x overdag sliep – dat was een mooi moment voor mij om het mailverkeer door te nemen of kort werkzaamheden te reviewen. Wat ik ook organiseerde is: geen afspraken plannen op de vrijdag en niet met klanten afspreken op de vrijdag om af te ronden. Dat zorgt anders voor onnodig veel stress. Ik merkte, dat als je dit tijdig bespreekt met collega’s én klanten, hier veel begrip voor is. Uiteindelijk heb ik een modus gevonden die werkte voor mij op dat moment. Deze modus is ging ik verloop van tijd aanpassen, want je kunt je voorstellen dat mijn dochter minder ging slapen, ander ritme en behoeften kreeg, etc. Het blijft aanpassen en ontwikkelen in de combinatie werken en ouderschap.

Moraal van het verhaal: je hebt niet per se kinderen nodig om je work/life balance in te richten. Je bent ook nooit klaar met je work/life balance: it’s a full time job!