Normaliter na de afronding van je bachelor neem je een lange vakantie om het gepast te vieren. Voor de strevende jongeren in onze samenleving is het een moment van reflectie en een stevige oriëntatie voor je toekomst. Aldus midden in een ongewenste situatie van de eerste golf, had ik mijn ogen en zinnen gezet op een hopelijk kansrijke carrière. Daarmee de proloog op het begin van dit verhaal. Medio zomer ben ik als gevolg hierop begonnen bij KPMG te Amstelveen.

Een unieke ervaring is de instroom (als alles goed gaat), die in de huidige tijden nog unieker is. Net als altijd krijg je als nieuwe audit medewerker enkele dagen training voor een stevige basis. Met ervoor en tussentijds een leuke kennismaking met je coach, manager en enkele medewerkers. Vanaf het eerste moment viel op dat bijna iedereen medelijden heeft met het feit dat je de leuke onderdelen van de instroom niet meemaakt. Een aantal dagen weg met alle nieuwe trainees, het sociale aspect etc… Vanuit een debonair perspectief zeg je dat je het niet erg vindt, je kan namelijk niet missen wat je niet kent.  Met zo’n houding begon ik mijn eerste dag, met het ophalen van de noodzakelijke hardware en het laten maken van een foto voor de ‘oh’ zo mooie pas. Voor aankomst voel je een spanning, bijhorend bij je eerste fatsoenlijke baan. De eerste indruk was wat grandioos – een slagschip van een pand langs de snelweg -, maar al snel werd de dag gelukkig ingevuld met een familiaal ontvangst en een goed begin aan het eerst jaar van pure arbeid.

Na de eerste dagen kom je op een hoogtepunt, iets waar je de hele zomer naar hebt uitgekeken vanaf het moment dat je bent aangenomen… je eerste opdrachten: niets is zo spannends als je eerste klanten en lessen van je vervolgopleiding. Vanuit groeiperspectief bekeken: wanneer een deur sluit, gaat een poort open.

Een voordeel van afstuderen in begin 2020 is dat je de overgang van online lessen niet meemaakt. Helaas begin september maak je het onvermijdelijke mee: een oneindig voelende Teams periode. Heeft het effect op je prestatie… waarschijnlijk heeft het effect op de studie ervaring… absoluut. Als stoïcijnse adolescent accepteer je het onvermijdelijke en zet je het beste beentje voor. Uiteraard geldt hetzelfde voor het echte werk… de eerste weken op je klanten voelen wat surrealistisch. Wat dagen op een nieuw kantoor en ook wat thuis aan de arbeid. Theoretisch niet zo erg tot de momenten van enkele TOJ (training on the job). Communicatie gaat wat moeizamer, het persoonlijke aspect van je dag eindigt meestal wanneer de één het gesprek ophangt. Collega’s leren kennen doen we daarom maar via de chat. Wel iets om naar uit te kijken na die veelbelovende prik, de echte gesprekken.

Wat we wel moeten toegeven, wat meer dan een voordeel is van dat thuiswerken (waar we verplicht aan wennen); twee uur minder reizen op de dag, koelkast om de hoek, de joggingbroek die niemand ziet en een wekker die niet meer om 5 uur gaat. Duidelijk een maatschappelijke ontwikkeling, het positieve zien in de omstandigheden. Net als bij ieder komen er natuurlijk wel vragen naar boven: Wat voor effect heeft de instroom in deze periode op de voortgang en kwaliteit op nieuwe studenten en medewerkers? Hoe zeker ben je van je baan? Hoe ontwikkelt je carrière? Gaan we straks weer standaard naar de klant of kantoor? Nieuwe standaarden worden met de dag ontwikkeld, hopelijk kunnen we daar gezamenlijk als accountants een mooie balans in vinden (maar aannames doen we enkel in de bouw). Met hoop en ogen daarop, komt uiteindelijk een duidelijk vervolg op een half zichtbare toekomst.