De titel van dit stuk is wellicht misleidend, maar komt voort uit het feit dat ik de laatste jaren overwegend negatieve geluiden hoor over het accountancy vak. Bekende onderwerpen die aangesneden worden zijn de verwachtingskloof tussen accountant en maatschappij, de kwaliteit van dossiers, beloning en werkdruk.

Wat mij opvalt is dat deze geluiden je vanuit alle kanten bereiken, uiteenlopend van gesprekken bij het koffiezetapparaat op kantoor tot aan publicaties op accountant.nl en in de landelijke nieuwsbladen.

Ook al erken ik absoluut dat dit zeer belangrijke aandachtspunten zijn in het vak, observeer ik wel een bijzondere paradox tussen deze veelal negatieve geluiden en wat ik op dagbasis in de praktijk tegen kom. Immers schetsen we zowel vanuit onze eigen gelederen als ook de buitenwereld een negatief beeld van het beroep, maar zie ik mijzelf en velen om mij heen elk jaar weer met ongekende energie en vooral heel veel plezier onze opdrachten vervullen.

Daarom kom ik terug op de titel van dit artikel, en vraag mij af of er nog collega’s zijn die het beroep wel leuk vinden? Deze vraag is uiteraard uitdagend bedoeld, maar komt wel steeds in mij op wanneer ik weer een stuk lees waarin het beroep in een negatief daglicht wordt gesteld. Eén van de belangrijke onderwerpen én uitdagingen is namelijk het vinden van voldoende en geschikte nieuwe collega’s. Immers kampt de sector met een enorm tekort aan (toekomstig) accountants. Wanneer ik echter in het laatste jaar van de universiteit of hogeschool zou zitten en mij zou oriënteren op een toekomstig beroep, kom ik voor het accountancy vak veelal negatieve zaken tegen. Dit draagt absoluut niet bij aan het saaie imago dat de maatschappij van ons heeft als accountants.

Zoals hierboven ook al even kort aangestipt, is dit bijzonder jammer en doet dit geen recht aan ons leuke, interessante en uitdagende beroep. Het doel van dit artikel is dan ook om dit grote contrast tussen het imago van de accountant en de werkelijkheid te verkleinen. Hoe vaak ik wel niet hoor van nieuwe collega’s dat ze niet verwacht hadden dat het beroep zo leuk en vooral anders (in positieve zin) was dan dat ze vooraf dachten.

Daarom zou ik een ieder willen uitnodigen om de komende tijd ook eens uit te dragen wat je zo leuk vindt aan werken in de accountancy. Of dit nu is richting een andere collega, een kennis of bij de klant maakt niet uit, maar laten we met z’n allen ook eens zorgen voor een positief geluid. Zelf vind ik dit vooral een prachtig vak door de verscheidenheid aan onderwerpen waar je op dagelijkse basis mee bezig bent, de grote groei die je zowel op vaktechnisch alsmede menselijk gebied gedurende je carrière blijft maken, de verantwoordelijkheid die je al zeer snel in je loopbaan krijgt en het sociale aspect door veel binnen teams en met de klant te werken. Zelf zal ik de volgende keer wanneer iemand aan mij vraagt hoe het gaat, niet het veelgehoorde antwoord geven dat ik druk ben, maar één van de hierboven genoemde positieve punten uit mijn dag benoemen.

Als afsluiting zou ik mee willen geven dat ik denk dat veel kritische geluiden over het beroep voort komt uit een welgemeende passie voor het beroep en de drang om zaken die niet goed gaan aan te pakken en hier iets aan te doen. Dit is uiteraard belangrijk en deze uitdagingen moeten we absoluut niet uit de weg gaan, echter moeten we ook stil staan bij het feit hoe dit overkomt op collega’s binnen de beroepsgroep, en naar anderen hierbuiten. Wat dat betreft mogen we ons wel wat vaker zowel naar elkaar als ook richting de rest van de maatschappij positief uitspreken over ons mooie vak!