Het tijdsverschil is 6 uur. Al bijna donker in Nederland spreek ik met Niels Luiten, wiens werkdag nog maar halverwege is. Op ‘One Happy Island’ schijnt de zon (bijna) altijd maar wordt er ook flink ge-audit. Niels heeft zo’n tweeënhalf jaar geleden de overstap gemaakt van Rotterdam naar Aruba. Benieuwd naar zijn ervaringen bij deze sprong in het diepe, is Niels uitgenodigd voor een interview om uit te zoeken hoe deze keuze heeft uitgepakt.

Wie ben je?

Ik ben Niels Luiten, 28 jaar. In 2014 gestart met de bachelor Accountancy aan Nyenrode en tegelijkertijd ook bij Grant Thornton begonnen. December 2021 heb ik mijn post-master afgemaakt en in januari 2022 ben ik vertrokken naar Aruba om daar ook bij Grant Thornton te werken. Al kreeg ik in januari pas te horen of ik daadwerkelijk geslaagd was. Als ik dat laatste vak niet had gehaald, had ik nog terug gemoeten. Dus dat was nog wel een soort van spannend.

Wat heeft je naar Aruba gebracht?

Ik heb altijd met heel veel plezier bij Grant Thornton gewerkt, dus eigenlijk wilde ik niet weg. Na 7 jaar was het echter tijd voor iets anders. Ik wilde dus weg, maar ik wilde niet weg. Toevallig zag ik een vacature voorbijkomen van Grant Thornton Aruba en liet ik deze aan mijn vriendin zien. Lachend zei ik: dat kunnen we ook nog doen. Ze was veel enthousiaster dan dat ik had gedacht en nadat dit idee een tijdje in ons hoofd zat, ben ik gaan solliciteren.

Hoe is het werken op Aruba?

Van tevoren had ik geen idee wat mij te wachten stond. Misschien ging ik wel strandbarretjes controleren. Na aankomst bleek mijn klantenpakket heel divers en dat het een aantal grote financiële instellingen bevatte. Deze konden we in Nederland niet eens controleren vanwege het ontbreken van een OOB-vergunning.

De werkcultuur is wel anders dan in Nederland. Waar in Nederland alles heel gestructureerd en uitgedacht is met de focus op efficiëntie, is dat hier minder. Zaken zijn vaak niet goed, of zelfs helemaal niet goed geregeld. Mensen zeggen ook vaak: “daar zul je wel niet zo hard hoeven werken”, maar helaas, ook hier is busy season gewoon van toepassing.

Wetten zijn bijvoorbeeld vaak uit het Nederlands recht overgenomen. Deze zijn gekopieerd, nadat een deel van de bepalingen zijn geschrapt omdat ze niet van toepassing zijn op Aruba. Het risico is dan natuurlijk dat je bepaalde essentiële dingen mist. Zo zijn er, zeker fiscaal gezien, bepaalde zaken onvoldoende duidelijk beschreven of uitgewerkt. Ik ben wetteksten tegengekomen die verwijzen naar een bijlage die helemaal niet bestaat. Hoe ga je daar mee om? Echt over deze omissies nadenken en opschrijven waarom je bepaalde keuzes maakt, maakt het een heel ander speelveld.

Een ander voorbeeld hiervan zijn controles die je “according to the company notes” uitvoert. Er is hier geen sprake van een wettelijke controleplicht. Dat leidt ertoe dat de jaarrekening ook niet verplicht volgens een vastgesteld verslaggevingsstelsel opgemaakt hoeft te worden. Zo kan het dus zijn dat je enkel toetst of de jaarrekening is opgesteld in lijn met de “company notes”, ongeacht of deze sterk verschillen met de stelsels die je gewend bent.

Zou je het ook anderen aanraden?

Ik kan het echt iedereen aanraden. Niet alleen voor je persoonlijke ontwikkeling, maar ook voor je professionele ontwikkeling. Je invalshoek verandert wanneer je geconfronteerd wordt met wetten die anders zijn. Ook ga je nadenken over waarom die veranderingen gemaakt zijn. Je leert dat bepaalde zaken ook op een andere manier kunnen.

Welke tips heb jij voor mensen die hetzelfde ambiëren?

Zorg er samen voor dat je partner, als je die hebt, ook een baan of een ander doel heeft. Wij gingen er een beetje vanuit dat het wel goed zou komen, maar eenmaal hier aangekomen bleek het toch een stuk lastig dan gedacht. Specifiek in Aruba geldt voor vacatures dat eerst gekeken moet worden of een lokaal iemand de vacature kan vervullen.  Dat zie ik als een goede maatregel om zo ook de lokale banenmarkt te beschermen, maar dat leidt er ook toe dat je moeilijker aan een baan kan komen als partner. Uiteindelijk is het toch allemaal goed gekomen, maar mochten we nog een keer zo’n stap maken dan hadden we dit wel anders aangepakt.

Hoe is het om het RA-traject af te maken in het buitenland?

Dit is erg goed te doen, mede doordat ik ben aangesloten bij een stagebegeleidingsbureau op Curaçao. Ik moest vaak heen en weer om training en het referaat te volgen. Deze trainingen waren met mensen uit de regio, voornamelijk uit Aruba, Curaçao, Sint-Maarten en Suriname. Ik vond het enorm interessant om met hen te kunnen sparren en te horen waar zij in hun werk tegenaan lopen.

Daarnaast heb ik een aantal trainingen uitgekozen die online te volgen waren. Dat begon dan wel om negen uur ‘s ochtends Nederlandse tijd waardoor ik in een donkere kamer aan de dag begon. Hier was het immers nog vier uur ’s ochtends. Het was altijd een mooie introductie wanneer ik uitlegde hoe het eigenlijk kwam dat het op mijn facecam nog zo donker was terwijl in Nederland de zon al scheen.

Hoe zie je de toekomst voor je? 

Mijn derde jaar van de praktijkopleiding is zojuist goedgekeurd, dus ik mag mijn mondeling gaan inplannen. Verder hebben we eigenlijk nog geen plannen. We wilde initieel voor zo’n anderhalf jaar komen, maar die zijn we inmiddels allang voorbij.

Verveelt dat zonnige weertje ooit?

Nee, dat zeker niet.