Ted Huijboom: “Om 23:48 moet je in bed liggen of in de kroeg staan, maar mij niet meer mailen”. 

Het leek hem wel wat om na de middelbare schooltijd aan het NIVRA-pad te beginnen en het werkende leven in te gaan. Nadat hij de middelbare school afrondde, enkele huwelijken van vrienden van zijn ouders op de klippen had zien lopen – de accountant committeert zich immers veelal net zo lief aan zijn werk als aan zijn geliefde – en ook het studentenleven hem toch wel verleidde, besloot hij Bedrijfseconomie te gaan studeren aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. En of hij uiteindelijk alsnog richting de accountancy zou gaan, die keuze was voor later.

Ted bewandelde echter een heel ander pad. Van zelfstandig ondernemer, adviseur, vader … zit hij nu in de stoel van CFO bij KWR Watercycle Research Institute. Dit instituut, met bijna 170 medewerkers, ontwikkelt en ontsluit relevante kennis voor tal van organisaties in de watercyclus, nationaal en internationaal: drinkwaterbedrijven, waterschappen, overheden en industrie. Hoewel Ted Huijboom nooit accountant is geworden, heeft hij wel regelmatig met ze te maken. Wat is zijn visie op accountants en wat verwacht hij van ons?

WHAT NOT TO DO
KWR werd een tijd lang door een groter accountantskantoor gecontroleerd tot het besef doordrong: “olifanten doen het met olifanten, en wij zijn een muis”. Ted stelt dat het grotere kantoor het te spannend ging maken, “en daar kregen wij jeuk van”. Het is niet ongebruikelijk dat onze accountantskantoren meer in huis hebben dan accountants. Ook vele taxateurs, fiscalisten, IT-specialisten en noem het maar op. Hiermee kunnen wij onze klanten zo goed mogelijk helpen, maar het is belangrijk dat we goed nadenken over de manier waarop we die diensten aanbieden. Ted stelt: “De insteek was soms te commercieel en daar voelde ik mij ongemakkelijk bij”.

De accountant moet zaken dus niet onnodig spannend maken, maar ook, meldt Ted, niet onnodig duur: “Als er een meeting is, is het dan noodzakelijk dat er twee partners naar deze meeting gestuurd worden? Wetende dat de meeting 100 euro per 10 minuten kost, vraag je je direct af of dit wel nodig is.”
Uit Teds reactie valt op te maken dat wij dus niet altijd even transparant zijn. Als de aanwezigheid van twee partners noodzakelijk is moeten we dat goed kunnen uitleggen. Als die noodzaak echter niet bestaat, ligt de juiste handeling voor de hand: zorg ervoor dat er maar één partner aanwezig is. De klant is geen melkkoe, en dat gevoel moet hij ook niet krijgen. Transparantie dus!

MAAR HOE MOET HET DAN WEL?
Op deze vraag was Ted concreet en duidelijk: “de basis moet goed geregeld zijn en dan wil ik er zo min mogelijk gezeik over horen. Ik wil horen wat er fout zit, en ook snel”, waarop hij vervolgens zei: “Ik wil niet het gevoel hebben dat als ik een mailtje om 23:48 ’s avonds krijg, dat ik de klant ben die je er als laatste op de dag even bij doet.”.

Hoewel wij natuurlijk weten dat dit ook kan betekenen dat wij van ’s ochtends vroeg tot midden in de nacht voor die betreffende klant hebben gewerkt, is het veel belangrijker ons te realiseren welke signalen wij hiermee afgeven. Dus is het dan misschien beter om het mailtje als concept op te slaan en de volgende ochtend op ‘verzenden’ te drukken?

Ook Vakmatige Expertise is zeer belangrijk benadrukt Ted. Een deel van de omzet komt uit projectsubsidies en die zijn mede gebaseerd op het aantal uren dat per project wordt besteed. “Als de accountant van toeten noch blazen weet, laat binnen komt en al onze uren zijn fout geschreven, dan hebben we een probleem. Het is fijn om met een accountant te kunnen stoeien over hoe we dit moeten doen”.

Het is dus belangrijk te weten over de specifieke wetten en regelgeving die relevant zijn voor een klant. En dat kan soms lastig zijn, want zeker in onze eerste jaren als aankomend accountants, controleren wij organisaties van kippenboerderijen tot aan bouwbedrijven, detailhandels tot aan onderwijsorganisaties, ziekenhuizen tot aan transportbedrijven.

Toch blijkt nu dat het vanuit de CFO gewenst is dat wij over deze kennis beschikken zodat hij hierover samen met ons kan sparren. Wij moeten weten wat de CFO niet weet! Dan kunnen wij onze rol als accountant nog optimaler gaan invullen. Hier komt een groot deel van onze adviestaak uit voort.

De kwaliteit lijdt soms onder tijdsdruk zegt Ted. “We hebben te maken gehad met ziektegevallen, dat is natuurlijk erg vervelend. Maar als wij vragen krijgen op dag 1, vragen beantwoorden op dag 2, en op dag 32 antwoord krijgen, dan worden wij daar niet blij van.” Ook in een poll op The Accountables gaf een groot aantal studenten aan dat zij niet de gewenste kwaliteit hebben kunnen leveren door onderbezetting en tijdsdruk. De klant merkt dat bijvoorbeeld aan die mailtjes om 23:48. Ted: “Dan moet je in bed liggen of in de kroeg staan. Maar mij niet meer mailen.”

Op de vraag hoe de accountantssector het vertrouwen van het publiek terugwinnen, antwoordt hij: “Waar ik op korte termijn korte metten mee zou maken is het verdienmodel. Momenteel zit daar een perverse prikkel in. Er komen andere belangen bij kijken. Integriteit is eerlijk tegen een klant zeggen dat hij uit zijn nek kletst. Open, niet vanuit een bepaalde starheid.”

Advisering over risico-management vindt Ted een belangrijke meerwaarde van accountants.
“Bij politiek gereguleerde organisaties staat het gestructureerd kijken naar risico’s niet altijd bovenaan de agenda”. Ted gaf als voorbeeld dat bij KWR een groot deel van de omzet afhankelijk is van de eigen aandeelhouders. De accountant onderkende dat doordat de aandeelhouders de grootste opdrachtgevers zijn, zij het KWR erg moeilijk kunnen maken. De aandeelhouders bleken het grootste risico te zijn. “Dat vind ik echt wel de meerwaarde van de accountant. Een accountant die kijkt naar risico’s die buiten het administratieve omgaan maar die wel met de financiële continuïteit van je organisatie te maken hebben.”

DRESS CODE: LESS IS MORE
Je hebt soms van die dagen dat je bij klanten binnenkomt, in het achterste kamertje gaat zitten en er aan het eind van de dag weer uit loopt. De ene keer heb je feeling met het bedrijf en de andere keer lijkt er een onnodige afstand tussen de werknemer en de assistent-accountant.
Ted vertelde ons tijdens het interview dat de accountants soms een beetje meewarig worden aangekeken. “Op een gegeven moment komen er vier jongeren strak in pak het bedrijf binnen, terwijl al onze medewerkers in t-shirt en spijkerbroek rondlopen. Ik zou ze willen meegeven zich bewust te zijn van deze ‘onwennigheid’, want hierdoor is de aanspraak bij het koffieapparaat nihil”.

Teds woorden hielden mij nog even bezig, want bij de controle is het volgens mij toch wel essentieel dat we feeling hebben met het bedrijf, en dat de medewerkers zich vertrouwd voelen met ons. Nu blijkt dat het strakke pak of mantelpak in zekere zin afstand creëert, terwijl we misschien wel naar dezelfde feestjes of kroeg gaan als die medewerkers. Het is lastig om voor elke klant vooraf te bepalen of je wel of niet in pak naar het werk moet komen. Naast vertrouwdheid wil je natuurlijk ook deskundigheid uitstralen, maar misschien is het in deze tijd niet meer nodig om dat middels pak en stropdas te doen. Wordt het tijd dat wij uit de kleren gaan?

TO BE OR NOT TO BE
Uit dit interview met Ted Huijboom blijkt dat de huidige rol van de accountant, de intenties van de accountant en de beleving van de klant niet op één lijn liggen. In deze serie van interviews met CFO’s gaan we onszelf proberen te zien door de ogen van anderen.
Met die groeiende bewustwording kunnen wij onze dynamische rol van accountant meer gaan vormgeven zoals de veranderde samenleving van ons eist. Hoe worden wij de accountant die we willen zijn terwijl we tegelijkertijd onszelf kunnen blijven?

Het interview met Ted Huijboom is afgenomen door twee leden van de redactieraad van The Accountables.