Toen ik bijna klaar was met mijn VWO had ik geen idee wat ik wilde doen. Ik was 17, bijna 18, en tegen die tijd hadden vele opleidingen de revue gepasseerd: Arabische taal en cultuur, Geschiedenis, Europese Studies, Liberal Arts and Sciences, Politicologie en PPLE (Politics, Psychology, Law and Economics). Ik vond té veel leuk en kon daardoor geen keuze maken. Eén ding wist ik wel zeker: ik wilde graag reizen. Omdat ik geen keuze kon maken met betrekking tot mijn studie, besloot ik dat ik het beste een tussenjaar kon nemen waarin ik zou gaan reizen. Wie weet zou ik daarna een weloverwogen keuze kunnen maken over wat ik wilde studeren!

Zo gezegd zo gedaan: in september 2016 stapte ik alleen op het vliegtuig naar Sint Petersburg, waar mijn negen maanden durende wereldreis zou beginnen. Ik begon in Rusland, waar de Trans Siberië Express mij langs Moskou, Irkoetsk en Ulaan Bataar naar Beijing bracht.

In Beijing zag ik de Chinese Muur, een van de zeven wereldwonderen.

Vanaf Beijing vloog ik naar Japan, waar ik een maand verbleef en dit mooie land en cultuur ontdekte. Vanuit Japan maakte ik mijn weg naar Nepal, mijn beginstation voor mijn reis naar het Mount Everest Basecamp die ik zou beginnen vanuit Tibet.

Na Mount Everest Basecamp bereikt te hebben, was het tijd om Zuidoost-Azië te verkennen: Vietnam, Thailand, Cambodja, Indonesië en Maleisië. Tijdens mijn reis in Thailand raakte ik verliefd op het land, de mensen en de cultuur.

Toen ik na negen maanden voet zette op Nederlandse bodem, wist ik dus ook bijna gelijk dat ik terug wilde naar Thailand. Ik wist nog steeds niet wat ik wilde studeren en vond de vrijheid die ik ervaarde tijdens het reizen veel te leuk. Echter had ik na zoveel maanden reizen wel nood aan een baan. Daarom besloot ik, na vier maanden in Nederland gewerkt te hebben, terug te gaan naar Thailand en daar een baan te zoeken in de hotellerie. Nu werd de bestemming Zuid-Thailand op het eiland Koh Phi Phi, waar veel backpackers naar toe komen. Daar vond ik een baan in een hostel, wat onderdeel was van een groot hostelketen in Zuid-Thailand. Na een aantal maanden kreeg ik de kans om hostelmanager te worden. Ik ben hierna nog anderhalf jaar gebleven, voordat ik besloot terug naar huis te gaan.

Tijdens mijn twee jaar in Thailand en negen maanden reizen heb ik een enorm grote persoonlijke ontwikkeling meegemaakt, waarvan ik overtuigd ben dat deze niet zo groot was geweest wanneer ik gelijk was gaan studeren toen ik 18 was. Tijdens het reizen was ik op mezelf aangewezen: ik had namelijk geen reismaatje. Hierbij komt een grote verantwoordelijkheid kijken, omdat je op jezelf moet passen en alles moet regelen: Waar ga je slapen? Hoe kom je op de plek waar je wilt zijn? Hoe blijf je veilig? Ook ben ik tijdens mijn tijd in het buitenland met vele culturen en verschillende soorten mensen in aanraking gekomen, wat mijn horizon heeft verbreed.

Tijdens mijn werk als hostelmanager, had ik een groot aantal verantwoordelijkheden: het contact met de backpackers, klachten oppakken indien deze er waren, verantwoordelijkheid over kasgeld, het in- en uitchecken van gasten, voorraad bijhouden, personeel aansturen waar nodig, het reserveringssysteem up-to-date houden en nieuwe activiteiten bedenken in het hostel om de omzet te verhogen.

Uiteindelijk besloot ik in 2019 terug te gaan naar Nederland en ook hier ging ik aan de slag in een hotel. Door mijn eerdere ervaringen kon ik snel doorgroeien naar supervisor. De uitdagingen die ik tegenkwam ging ik met plezier aan. Zonder dat ik het direct door had kwam hier mijn eerste kennismaking met de accountancy. De controller van de hotelketen zocht regelmatig contact met mij op over de interne processen, (kas)tellingen, etc. Zij vertelde mij dat ik ‘iets met cijfers’ moest gaan doen. Na een aantal jaar bekroop mij het gevoel dat er meer was dan alleen het hotelleven. Ik heb altijd al willen studeren, maar een vaste baan opgeven was lastig. De keuze voor een nieuwe stap liet daardoor ook even op zich wachten. Op een dag kwam ik op Instagram toevalligerwijs Nyenrode tegen. Dit sprak mij eigenlijk wel aan, doordat hier de mogelijkheid was om dit traject duaal te volgen. Na de (online) open dag wist ik het vrij snel… De accountancy wordt mijn nieuwe uitdaging. Ook mijn zoektocht naar een leuke werkgever ging (vanwege Corona) online. In september 2021 ben ik begonnen bij Baker Tilly in Den Haag. Wat Baker Tilly zo’n leuke werkplek maakt is dat er een relatief jonge groep is en de onderlinge sfeer daarnaast heel gezellig is. Een aantal van mijn klasgenoten werken ook bij mij op kantoor. Ook buiten werk om trekken wij vaak met elkaar op. Van borrels in Den Haag tot samen op vakantie naar Tenerife.

Het reizen heeft mij een alles of niets mentaliteit gegeven. Ik was nieuwsgierig naar de omgeving en de cultuur van de plek waar ik was. Toen ik in september 2021 met mijn studie begon wilde ik zoveel mogelijk van de accountantswereld weten en mij hier volledige in onderdompelen. Ook daarom ben ik naast mijn werk bij Baker Tilly en studie aan Nyenrode, actief bij de Vereniging van Accountancy Studenten (VAS) als bestuurslid (voorzitter VASSA-commissie). Met mijn rol als voorzitter ben ik hoofdverantwoordelijk voor de organisatie van de VAS Studentenavonden (VASSA). Tijdens deze avonden nodigen wij belangrijke mensen uit o.a. de financiële wereld uit om over onderwerpen te praten die actueel zijn binnen ons beroep of van belang worden in de toekomst. Ook hier kom ik weer in contact met mensen met verschillende achtergronden die elk hun eigen verhaal hebben. Het samenbrengen van deze mensen helpt met mijn ontwikkeling in het vak, aangezien dit weer nieuwe inzichten geeft. In mijn eerste jaar heb ik hier al veel aan gehad. Het zorgt ervoor dat ik gemotiveerd ben op werk en daarbuiten, maar er ook goed bij stilsta waarom wij de dingen doen die we doen.

Mijn weg naar het punt waar ik nu sta heeft mij geholpen in de ontwikkeling die ik heb doorgemaakt. Door de jaren ervaring in de horeca heb ik veel klantcontact gehad, waardoor het voor mij makkelijker is om met klanten te overleggen. Dat zorgt nu al snel voor een goede en informele relatie met onze contactpersonen en dat ik goed kan uitleggen waar wij vanuit de audit naar op zoek zijn. Door het reizen en het werken in verschillende hotels heb ik geleerd om zelfstandig en zorgvuldig de problemen aan te pakken die ik ‘onderweg’ tegenkom. De vaktechnische vraagstukken bij de jaarrekeningcontroles zoek ik goed uit en vraag ik waar nodig na bij mijn collega’s. De samenwerking met het team is eigenlijk hetzelfde als in het hotel. Alleen kun je namelijk geen hotel runnen en ook geen goede audit uitvoeren.

Ik ben benieuwd waar de reis binnen de accountancy mij gaat brengen. Eén ding weet ik zeker: de opleiding op Nyenrode en het werk zullen mij weer een stap verder brengen. De ervaringen die ik op doe neem ik met mij mee naar mijn doel om registeraccountant te worden.

Voor het plaatsen van reacties, hou graag rekening met onze spelregels.